Aikaterini Gegisian ve Fatma Çiftçi – Geriye Akış

9 Mart – 9 Nisan 2017

Sanat eleştirmeni ve küratör Beral Madra’nın sanatçılarla sohbeti: 9 Mart 2017, Perşembe 18:30

Aikaterini Gegisian ve Fatma Çiftçi’nin işbirliğiyle ortaya çıkan Geriye Akış sergisi, bu iki sanatçının 2015’te ortaklaşa ürettikleri 1960’ların popüler sineması üzerine bir araştırma olan Beethoven vs.Chopin video kolaj işini merkez alıyor. Sanatçıların toplumsal cinsiyet temsilleri ve ulusal kimlik konularına paralel ilgilerini yansıtan işleri, birçok gündelik ve popüler görsel kültür ögesini bilinçli şekilde birbirine katarak, modernite anlatılarını ve bireysel ve kolektif bedenin tarihsel kurgularını sorguluyor. Kültürel gelenekleri, işbirliğine dayalı araştırma yoluyla çözümleyen sanatçılar, video, fotoğraf ve kolajdan, heykel ve nakışa çeşitli temsil stratejilerini kullanıyor.

Yunanistan, Türkiye ve Hollywood’da yapılmış popüler filmlerden sahneleri birleştirerek, erkeklik ve ulusal kimlik konularını inceleyen Beethoven vs Chopin (2015) kolaj filmi popüler kültür tarafından şekillendirilirken, Gegisian’ın Self-Portrait as an Ottoman Woman (2012-16) isimli işinde Osmanlı sonrası coğrafyanın her yerinden geleneksel ve ulusal kıyafetleri içinde kadınları gösteren kartpostallar, kolektif bir kadın bedeni inşa ediyor.

Pop arkeolojileri, kadın ve erkek ikonografisi Gegisian’ın Goddesses (2017), Weaving-Homage to Parajanov (2017) ve The Split (2014) başlıklı kolajlarında merkezî bir yer tutarken, Çiftçi’nin Asker Olacağım 2 (2017) ve Sultan Mustafa Camii (2017) işlerinde kadınlara atfedilen zanaatler kullanılıyor. Sergide, oyuncak askerlerden oluşan bir sahnenin (Asker Olacağım 2) geleneksel çapraz nakış işiyle betimlenmesinde ve cami mimarilerini hatırlatan formda şekillendirilmiş namaz takkelerindeki dantel işçiliğinde (Sultan Mustafa Camii) ya da Sergei Parajanov’un “Narın Rengi” filmindeki dantel sahnesine atıfta (Weaving-Homage to Parajanov) örme eylemi belirgin bir metafor haline geliyor.

Sanatçıların daha eski video işleri sergiye biyografik bir katman kazandırıyor: Çiftçi’nin Bir Zamanlar İstanbul’da (2009) ve Gegisian’ın My Pink City (2014) sırasıyla İstanbul ve Erivan’ın tarihsel dönüşümlerinin parçalanmış gerçekliğini yansıtıyor ve bu süreçte kent manzarası içindeki cinsiyetlendirilmiş etkileşimi görünür kılıyor.

Geriye Akış bir dizi sembolik dili harekete geçirirken imajları, bedenleri tekrar şekillendiren birer tarih taşıyıcısı olarak inceliyor. Tarihin geri çekilir gibi göründüğü bu zamanlarda, Çiftçi ve Gegisian’ın kurduğu alışılmadık diyalog, kimliklerin coğrafi ve tarihsel sınırlar ötesinden eleştirel araştırması için bir mekanizma oluşturuyor.

Görsel: Aikaterini Gegisian & Fatma Çiftçi, Beethoven vs Chopin, video, renkli & s/b, stereo sound, 3 dak., 2015. Sanatçıların izniyle

Basın

23.3.2017
Aynı dalgada buluşabilen iki sanatçının ürünü: “Geriye Akış”
Agos