Şimdi Tarih Olduğunda

Name: Şimdi Tarih Olduğunda
Start: 2019-09-12T11:00:00+03:00
End: 2019-11-10T19:00:00+03:00

12/09/2019 @ 11:00 - 10/11/2019 @ 19:00

12 Eylül – 10 Kasım 2019

Küratör: Daphne Vitali

Sanatçılar: Zbyněk Baladrán, Eric Baudelaire, Ege Berensel, Rossella Biscotti, Banu Cennetoğlu, Barış Doğrusöz, Eirene Efstathiou, Alessandra Ferrini, Johan Grimonprez, Ivan Grubanov, Yota Ioannidou, Deimantas Narkevičius, Ines Schaber & Avery F. Gordon, Rayyane Τabet, Stefanos Tsivopoulos, Vangelis Vlahos, Malastrada film (M. H. Bertino, D. Castelli & A. Gagliardo)

Açılış: 11 Eylül 2019, 18:30

Performanslar:

11 Eylül 2019, 19:30
Yota Ioannidou
Performansçılar: Lal Avgen, Eli Bensusan, İrem Nalça ve Mert Sarısu
Hikâye Anlatıcısı, Bıçak ve ‘Makine’ #2, 2019

12 ve 13 Eylül 2019, 17:00
Alessandra Ferrini
Kaddafi Roma’da: Genişletilmiş Senaryo, 2018
Sunum performans

Sanatçılar günümüzde şimdiki zamandan nasıl bahsediyor? Günümüzün çeşitli sosyal ve siyasi problemleriyle nasıl ilişkileniyorlar? Geçmişi nasıl okuyorlar? Çok sayıda sanatçı bugün, arşivci, arkeolog ya da editör gibi hareket ederek, var olan imge ve belgeleri aramak, seçmek ve temellük etmek için farklı yöntemler kullanıyor. Sanatçılar yerleşmiş anlatıları sekteye uğratan ve alternatif okumalar tahayyül eden işler üretmek üzere, var olan malzemeyi yeniden görselleştirerek, düzenleyip yeniden biçimlendirerek, malzemenin konumunu sorgulamayı deniyor.

Şimdi Tarih Olduğunda, farklı coğrafyalardan ve geçmişlerden gelen sanatçıların tarihsel anlatıları temellük ederek, yeniden şekillendirerek ve yorumlayarak tarih, hatırlama, unutma ve kolektif hafızaya ilişkin daha geniş tartışmalara nasıl katkıda bulunduklarını araştırıyor. Sanatçıların çıkış noktaları, daha geniş sosyal, politik ve ekonomik meseleleri konuşmak ve yeni bakış açıları önermek üzere, sıklıkla ülkelerinin tarihlerine dayanıyor. Sanatçılar günümüzün hızla değişen koşullarıyla ilişkilenen olayları yeni bir biçimde anlatmak için, eski, yakın tarihli ve güncel belgelere bakarak, buluntu fotoğraf, görüntü, metin, obje, ses, film, TV kayıtları ve diğer arşivsel malzeme ve belgeleri kullanmayı tercih ediyor.

Serginin başlığı, bir yandan “şimdi”nin geçmişle olan karşılıklı ilişkisine, diğer yandan da tarihin sürekli mevcudiyetine ve günümüz dünyasını algılama biçimimizi etkilemeye ve şekillendirmeye devam etmesine atıfta bulunuyor. Sergi Türkiye, İtalya, Yunanistan, Lübnan, Almanya, Fransa, Çekya, Sırbistan, Litvanya, Hollanda, Belçika ve ABD’den 17 sanatçının işleri üzerinden farklı ama ilintili tarihlere odaklanarak, işler arasında hem doğrudan bağlar hem de açık anlatılar kuruyor. Bu sanatçılar tarafından daha önce üretilmiş ya da yeniden ele alınmış yerleştirmeler, ses işleri, filmler, videolar, performanslar ve fotoğraf bazlı işler, baskılar ve resimler Depo’nun iki katına yayılıyor.

Sergi majör ve minör tarihleri, çok bilinen ve daha az bilinen geçmiş olayları sanatçıların arşivsel araştırmaları üzerinden güncel meselelerle biraraya getiriyor. Tarih yeniden nasıl yorumlanır ve anlatılır? Tarihsel imgeler nasıl kullanılır ve okunur? Durağan ve hareketli belgesel görüntünün gücü nedir? Sergi bizi bu sorular üzerine düşünmeye davet ediyor ve güncel sanatçıların, yeni bir öznellik duygusuyla doldurmak, bir eşzamanlılık hissini yeniden keşfetmek ve retrospektif bir yöntemi benimseyerek şimdi hakkında konuşmak için, arşivsel malzemeyi kullanma biçimlerini yan yana getiriyor.

Güncel görsel arşive dayalı pratikler tarihsel kesinlik, hassasiyet peşinde değiller. Sanatsal anlatılarla uğraştığımızda muğlaklıklar, öznellikler ve spekülasyonların varlığını yadsıyamayız. Son yıllarda birçok görsel sanatçı tarafından benimsenen arşive dayalı araştırma pratikleri, yeni estetik ve tarih yazımsal bakış açıları sunuyor, tarihi, siyasi ve sosyal meselelere ışık tutuyor ancak mutlak bir hakikat peşinde koşmuyor. Sanatçılar geçmişe bakar, tarihsel vakaları canlandırır, tarihin gözden düşmüş kayıtlarını anımsatır ve arşivi aktif, söylemsel bir süreç olarak kullanır. Şimdi Tarih Olduğunda, sanat işlerinin hafıza ve tarih alanlarıyla ama aynı zamanda güncel deneyimle kesişen tarihsel kayıtları ele alma biçimlerini araştırıyor. Sergideki sanatçılar, bizi hatırlamaya teşvik ediyor, gizli hikâyeleri, toprak altından kazıp çıkararak ama aynı zamanda yeniden hayat vererek ve kurarak gözler önüne seriyor.

Daphne Vitali

Daphne Vitali, Atina merkezli Yunan / İtalyan sanat tarihçisi ve küratör. Camberwell College of Arts’da Sanat Tarihi ve Londra Goldsmiths College’da Çağdaş Sanat Teorisi eğitimi aldı. Yunan ve uluslararası sanatçıların kişisel ve grup sergilerini ve proje odası komisyonlarını düzenlediği Atina’daki National Museum of Contemporary Art’ta küratör olarak çalışıyor. Ayrıca diğer kurumların yanısıra Roma’daki Galleria Nazionale d’ arte Moderna e Contemporanea’da, Selanik’teki Macedonian Museum of Contemporary’de, Floransa’daki Quarter Centro Produzione Arte’de sergiler düzenledi. Kunstforum International, Mousse, Artpulse gibi çeşitli yayınlarda ve süreli yayınlarda çağdaş sanat üzerine yazılar kaleme aldı; birçok sanatçı kataloğunu yazdı ve düzenledi.

Görsel: Eric Baudelaire, Chanson d’Automne, 2009, detay